L. Ron Hubbard – Λύσεις στη Διοίκηση

«Αυτό που προδίδει τον Άνθρωπο δεν είναι τα όνειρά του» είπε ο Λ. Ρον Χάμπαρντ το 1969. «Αυτό που τον προδίδει είναι η έλλειψη της τεχνογνωσίας που απαιτείται για να γίνουν αυτά τα όνειρα πραγματικότητα». Για το λόγο αυτό και μόνο «Ολόκληρα έθνη, για να μην αναφέρουμε τις εμπορικές επιχειρήσεις ή εταιρείες ή ομάδες, έχουν περάσει δεκαετίες παραδέρνοντας μέσα στην αναταραχή».

Οι συνέπειες μάς κοιτάζουν κατάματα μέσα από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων κάθε μέρα: καταστροφικά ελλείμματα, βαριά φορολογία, αποτυχημένες επιχειρήσεις και, στις ευημερούσες Ηνωμένες Πολιτείες μόνο, πάνω από 37 εκατομμύρια άνθρωποι τώρα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Δεν είναι άστοχο λοιπόν που ο Ρον έδωσε περαιτέρω εξηγήσεις λέγοντας: «Η ευτυχία του Ανθρώπου και η μακροβιότητα των επιχειρήσεων και των κρατών προφανώς εξαρτώνται από την οργανωτική τεχνογνωσία».

Εάν καταλάβαινε κανείς στ’ αλήθεια με ποιον τρόπο λειτουργούν καλύτερα τα άτομα –τις ανάγκες τους, τις φιλοδοξίες τους και την πηγή των αδυναμιών τους– θα καταλάβαινε ως φυσικό επακόλουθο, με ποιον τρόπο λειτουργούν καλύτερα οι ομάδες των ατόμων. Τέτοιο ήταν το σημείο άποψης απ’ όπου ξεκίνησε ο Λ. Ρον Χάμπαρντ για να καταπιαστεί με τα προβλήματα της συνεργασίας με τους άλλους – όχι με διαχειριστικά κολπάκια ή αυταρχικά διατάγματα, αλλά με μια εξαιρετικά ευσπλαχνική θεώρηση των ομάδων ως άτομα ενωμένα με έναν κοινό σκοπό.

Συνολικά, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ ανάλωσε πάνω από τρεις δεκαετίες στην ανάπτυξη και στην κωδικοποίηση της διαχειριστικής πολιτικής με την οποία λειτουργούν οι οργανισμοί της Σαηεντολογίας. Αυτή η πολιτική απορρέει από τους θεμελιώδεις νόμους που διέπουν την ανθρώπινη συμπεριφορά στο σύνολό της και, έτσι, συνιστά έναν κορμό γνώσης που είναι τόσο σημαντικός για το θέμα των ομάδων όσο σημαντικά είναι τα γραπτά του στη Διανοητική και στη Σαηεντολογία για την αποκατάσταση του πνεύματος του κάθε ατόμου. Πράγματι, πριν από τη Διανοητική και τη Σαηεντολογία, κανείς δεν ήξερε πραγματικά τις αρχές που διέπουν τις δραστηριότητες των ομάδων όπως δεν ήταν γνωστές και οι αρχές που διέπουν την ανθρώπινη διάνοια.

Στο επίκεντρο των ανακαλύψεων του Λ. Ρον Χάμπαρντ σχετικά με τη διαχείριση βρίσκεται το Διάγραμμα Οργάνωσης ή «Οργανόγραμμα», όπως έχει γίνει ευρύτερα γνωστό. Το Οργανόγραμμα αναπτύχθηκε το 1965 και αποτελεί το διάγραμμα ενός προτύπου οργάνωσης, στο οποίο περιγράφεται κάθε λειτουργία που απαιτείται για την επιτυχία των δραστηριοτήτων μιας ομάδας. Στην πραγματικότητα, το Οργανόγραμμα περιγράφει το ιδανικό οργανωτικό πρότυπο για κάθε δραστηριότητα.

Το πρότυπο αυτό περιγράφει δραστηριότητες, ομαδικές ή ατομικές – με επτά βασικούς κλάδους. Οι εν λόγω κλάδοι, με τη σειρά τους, περιγράφουν όλα τα καθήκοντα, τις θέσεις και τις ενέργειες που απαιτούνται για μια συντονισμένη προσπάθεια. Οι κλάδοι 1 έως 7 του Οργανογράμματος εξηγούνται με μια αλληλουχία που είναι γνωστή ως «Κύκλος Παραγωγής». Και πάλι, αυτή η αλληλουχία σε καμία περίπτωση δεν βασίζεται σε αυθαιρεσίες. Όταν ο Λ. Ρον Χάμπαρντ μιλά για ένα κύκλο παραγωγής, δε μιλά για μια γραμμή συναρμολόγησης ή για την ανθρώπινη μηχανή που αποτελεί το οργανωτικό πρότυπο στον κόσμο των επιχειρήσεων. Αντιθέτως, μιλάει για τις συγκεκριμένες εκείνες δραστηριότητες που κάθε είδος παραγωγής ακολουθεί φυσικά, είτε είναι ατομική είτε συλλογική. Πράγματι, αν κάποιος επιθυμεί να επιτύχει κάτι, θα πρέπει να εκτελέσει αυτά τα επτά βασικά βήματα. Από την άποψη αυτή, το Οργανόγραμμα δεν είναι απλά η ιδανική μέθοδος επιτυχημένης οργάνωσης· στην πραγματικότητα είναι ο μόνος τρόπος επιτυχούς οργάνωσης.

Έχοντας ορίσει την ιδανική δομή οργάνωσης, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ παρέχει στη συνέχεια την ειδική διαχειριστική πολιτική στην οποία βασίζεται η λειτουργία αυτής της δομής. Αυτή η διαχειριστική πολιτική περιέχεται σε ένα σύνολο κειμένων αναφοράς, γνωστό ως Σειρά Μαθημάτων Οργάνωσης για Στελέχη (Organization Executive Course – OEC). Αυτοί οι Τόμοι του OEC παρέχουν τη θεωρία και τις λεπτομέρειες της κάθε πτυχής ενός οργανισμού – από την πρόσληψη προσωπικού μέχρι την ηθική συμπεριφορά των εργαζομένων, από τη διαφήμιση μέχρι τον έλεγχο ποιότητας, και άλλα. Στην πραγματικότητα, υπάρχει ένας τόμος που αντιστοιχεί σε κάθε κλάδο του Οργανογράμματος, και ο οποίος καθορίζει τις ακριβείς λειτουργίες και τις ενέργειες του εν λόγω κλάδου.

Οι Τόμοι της Σειράς Διαχείρισης του Λ. Ρον Χάμπαρντ έχουν όλα τα απαραίτητα εργαλεία για την πετυχημένη, υψηλού επιπέδου διαχείριση, συμπεριλαμβανομένου της πρωτοποριακής διαχειριστικής τεχνολογίας για το προσωπικό, την οργάνωση και τη διαχείριση

Στους επιπλέον τόμους, που είναι γνωστοί ως Σειρά για τη Διαχείριση ο Λ. Ρον Χάμπαρντ, γράφει όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζει ένα στέλεχος σχετικά με τη διοίκηση ενός οργανισμού, όπως ο τρόπος οργάνωσης, το πώς να είναι στέλεχος, πώς να εγκαθιδρύει κάτι, πώς να χειρίζεται το προσωπικό και ακόμα και την τέχνη των δημοσίων σχέσεων. Έτσι, οι Τόμοι της Σειράς Μαθημάτων Οργάνωσης για Στελέχη παρέχουν την πολιτική με την οποία διοικεί κανείς έναν οργανισμό, ενώ η Σειρά για τη Διαχείριση παρέχει την πολιτική για τη διαχείρισή του οργανισμού αυτού.

Μεταξύ των αρχών που μπορεί κανείς να βρει σε αυτή την πολιτική είναι και οι ουσιώδεις «Καταστάσεις της Ύπαρξης», τις οποίες ο Λ. Ρον Χάμπαρντ όρισε με βάση το βαθμό επιτυχίας ή επιβίωσης ενός πράγματος. Η κεντρική ιδέα είναι αόριστα οικεία στον έξυπνο διαχειριστή που μιλά με όρους «εταιρικής υγείας». Αλλά ενώ η ιδέα της εταιρικής υγείας αφήνει να εννοηθεί ότι υπάρχουν μόνο δύο καταστάσεις –η καλή και η κακή– και δεν προσφέρει ακριβή μέσα για τη βελτίωση αυτής της υγείας, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ προσφέρει πολύ περισσότερα. Συγκεκριμένα, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ ανέλυσε τους διάφορους βαθμούς επιβίωσης, από μια κατάσταση μη ύπαρξης σε μια κατάσταση κινδύνου, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, σε μια κατάσταση κανονικής λειτουργίας, μέχρι την αφθονία και την ισχύ. Επιπλέον, έχει διευκρινίσει τις αναγκαίες φόρμουλες ή ενέργειες που πρέπει κανείς να ακολουθήσει για τη βελτίωση της οποιασδήποτε κατάστασης. Δηλαδή, με την απλή εφαρμογή των βημάτων που περιγράφονται, το άτομο υψώνεται περνώντας από την κάθε κατάσταση προς την ανώτερή της, έως ότου ο οργανισμός του πραγματικά ανθεί.

Για να εξαλειφθεί κάθε εικασία για την κατάσταση λειτουργίας στην οποία βρίσκεται κάποιος, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ επεξεργάστηκε περαιτέρω τις μεθόδους με τις οποίες μπορεί κανείς να παρακολουθεί την υγεία του οργανισμού μέσω στατιστικών. Η στατιστική, όπως την όρισε, είναι ένας αριθμός ή ποσότητα που συγκρίνεται μ’ έναν προηγούμενο αριθμό ή ποσότητα του ίδιου πράγματος. Έτσι, οι στατιστικές αναφέρονται στην ποσότητα της δουλειάς που έχει γίνει ή στην αξία της και είναι η μόνη βάσιμη μέτρηση κάθε παραγωγής ή κάθε δραστηριότητας, είτε του οργανισμού είτε του ατόμου. Διαχειριστικά, λοιπόν, οι στατιστικές αποτελούν το βαρόμετρο της υγείας του οργανισμού, και οι Καταστάσεις της Ύπαρξης που ανακάλυψε ο Λ. Ρον Χάμπαρντ παρέχουν τα μέσα για τη βελτίωση της υγείας αυτής. Όταν χρησιμοποιούνται σωστά, τα εργαλεία αυτά επιτρέπουν τον ακριβή εντοπισμό των προβληματικών περιοχών καθώς και τον τρόπο βελτίωσης των περιοχών αυτών.

Τα ιδρύματα αυτά χρησιμοποιούν ειδικές ανακαλύψεις του Ρον για τη διεύρυνση των δυνατοτήτων ενός επαγγελματία να ανταπεξέρχεται στις προκλήσεις της διαχείρισης και της διοίκησης μιας ομάδας, μιας εταιρείας ή ενός οργανισμού. Υπάρχουν κολέγια σε πέντε ηπείρους και παρέχουν κατάρτιση στις διαχειριστικές μεθόδους του Ρον σε άντρες και γυναίκες του επιχειρηματικού κόσμου από όλους τους κλάδους: τη βαριά βιομηχανία, τον κλάδο παροχής υπηρεσιών, της ψυχαγωγίας, των επικοινωνιών, της υγειονομικής περίθαλψης και κάθε είδους επαγγελματικής υπηρεσίας που μπορεί να φανταστεί κανείς.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η χρήση των μεθόδων διαχείρισης του Ρον στις πρώην κομμουνιστικές χώρες, όπου η ιδιωτικοποίηση της βιομηχανίας δημιούργησε την ανάγκη για μια εντελώς καινούργια οργανωτική φιλοσοφία. Η Ρωσία υπερηφανεύεται για το Κολέγιο Διαχείρισης Χάμπαρντ στη Μόσχα και έχει μπολιάσει με τα διαχειριστικά εργαλεία του Ρον ολόκληρη την οικονομική υποδομή. Μέσω της ίδιας διαδικασίας ιδιωτικοποίησης, διευθυντικά στελέχη στην Ουγγαρία επίσης στράφηκαν στην οργανωτική πολιτική του Ρον και έτσι ίδρυσαν ένα Κολέγιο Χάμπαρντ στη Βουδαπέστη. Αν και σε πολύ διαφορετικό οικονομικό κλίμα, ένας σημαντικός αριθμός ομοσπονδιακών υπαλλήλων στην Κολομβία καμαρώνει παρομοίως για την ύπαρξη εκπαίδευσης στο Κολέγιο Χάμπαρντ, όπως κάνουν και οι εργαζόμενοι στην πολιτεία και στην κομητεία του Τέξας.

Ύφεση, πληθωρισμός, παραγωγικότητα που βουλιάζει, χρέη, απεργίες, ανεργία, φτώχεια και ένδεια –αυτά τα συμπτώματα οικονομικής ύφεσης που μας είναι όλα τους πολύ οικεία είναι στ’ αλήθεια δείκτες ενός πολύ βαθύτερου προβλήματος– της κραυγαλέας έλλειψης διαχειριστικής τεχνογνωσίας. Εάν οι σημερινές επιχειρήσεις και κυβερνήσεις μπορούσαν να εφαρμόσουν καταλλήλως τις βασικές αρχές οργάνωσης και διοίκησης, θα έθεταν σε ισχύ αποτελεσματικές λύσεις γι’ αυτό που έχει καταντήσει οικονομικό χάος.

Αυτός είναι ο ρόλος της διαχειριστικής τεχνολογίας του Λ. Ρον Χάμπαρντ: να παράσχει τα μέσα με τα οποία οι επιχειρήσεις θα μπορέσουν να ευημερήσουν, οι κυβερνήσεις να διοικήσουν με σύνεση, οι άνθρωποι να απελευθερωθούν από τις οικονομικές πιέσεις και, εν ολίγοις, τα αποτυχημένα όνειρα να ξαναζωντανέψουν.